ما در جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت از وزارت کشور درخواست سالن کردیم اما ندادند

متن مصاحبه ابوالقاسم رئوفیان، فعال سیاسی اصولگرا، با خبرنگار سیاسی منیبان به شرح زیر است:

باتوجه به تاکیدات مقام معظم رهبری برای حضور و مشارکت مردم در انتخابات، جریان های سیاسی چه اقدامی باید برای گرم کردن فضای انتخابات انجام بدهند؟

احزاب سیاسی و قانونی کشور تشکیل شده‌اند تا هم خودشان در عرصه‌های مختلف کشور حضور پیدا کنند و هم مردم را به مشارکت در میدان‌های مختلف که به اقتدار نظام می‌انجامد دعوت کنند. مهم‌ترین نقش احزاب در نظام ‌های سیاسی دنیا به ویژه در انتخابات‌ برنامه ریزی و تلاش برای مشارکت هرچه جدی‌تر و پررنگ‌تر مردم است. مشارکت هرچه بالاتر باشد دلیلی بر مشروعیت بیشتر مردم به نظام های سیاسی است که کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست. لذا تلاش همه احزاب و گروه‌های سیاسی برای حضور مردم به ویژه در انتخابات پیش رو که در حال حاضر با چالش بحران مشارکت مواجه هستیم یک وظیفه ملی و یک حق قانونی و حزبی است که باید در راستای تحقق راهبرد مشارکت سیاسی هرچه باشکوه تر برای ۱۱ اسفندماه صورت بگیرد تا مجلسی قوی برای پیشرفت همه جانبه کشور در حوزه‌های مختلف از جمله پیشرفت اقتصادی و ریل گذاری صحیح برای برون رفت از این اوضاع نابسامان ایجاد شود.

ازآنجاکه مهم‌ترین شاخصه پیشرفت و توسعه سیاسی کشور، مشارکت هرچه بالاتر مردم در انتخابات است لذا باهمه مشکلات و محدودیت هایی که برای احزاب ایجاد کرده‌اند باز می بینید حدود۶۰ حزب سیاسی در قالب شوراها و جبهه پای کارآمده اند. علیرغم همه آسیب ها و موانع موجود برسر راهشان که ضدعوامل انگیزشی است و نگاه ابزاری و سلیقه‌ای دولت ها و ردصلاحیتهای گسترده دبیران کل برخی احزاب فعال و حاضر در میدان که به محرومیت جمع قابل توجهی از هواداران و اعضای آنها برای آمدن به پای صدوق‌های رای انجامیده، بازهم احزاب با نادیده گرفتن همه اینها و با اعتقاد و باور عمیق به فرمایش امام(ره) که فرمودند:"حفظ نظام از اوجب واجبات است "و نظر به دغدغه ها و توصیه‌های رهبر فرزانه انقلاب عملکرد این مسئولین را به پای نظام نمیگذارند و تمام قد برای ترغیب و تشویق مردمی که قامتشان زیر بارگرانی ‌های افسار گسیخته خمیده و سوء تدبیر برخی مسئولین در برخی دولت ها و مجلس و اجرایی نشدن بسیاری از وعده هاو شعارهای نامزدها که برای جلب اعتماد مردم در زمان تبلیغات انتخاباتی داده بودند و بعد از راهیابی به مجلس یا به فراموشی سپرده و یا به جهت ناتوانی و ناکارامدی از عهده انجامش بر نیامده اند، پای کار آمدند. همه این ها باعث شده تا مردم صبور ما این روزها سخت ‌ترین و تلخ ترین شرایط زندگی را تجربه کنند و جمع کثیری با حقوق زیر ۱۰میلیون تومان آنهم در شرایطی که دستمزد براساس خط فقر در کلان شهرها باید ۲۵ میلیون تومان و در شهرستانها۲۰ میلیون تومان باشد بخواهند روزگار بگذرانند. معلوم است که در فضای این چنینی دعوت مردم به شرکت در انتخابات و مجاب کردن آنان برای احزاب آنهم بادست خالی کاری به مراتب سخت و دشوار است. ما در جبهه پیشرفت، رفاه، و عدالت با عضویت ۲۰ حزب از وزارت کشور خواستیم تا سالن۶۰۰ نفری را برای برگزاری تجمع انتخاباتی اعضاء جبهه و به منظور کمک و رونق بخشی به امر مشارکت که از مهمترین مولفه های اعلامی از سوی رهبری است در اختیارمان بگذارند که متاسفانه همکاری نکردند درحالی که مشارکت از اصول چهارگانه  رهبری، کار مشترک دولت، احزاب و شورای نگهبان است که یکی با در اختیار گذاشتن امکانات می تواند به احزاب کمک کند دیگری با تاییدصلاحیت. ردصلاحیت شدگان چهره های شناخته شده هستند و دارای پایگاه اجتماعی که هریک میتوانند تعداد قابل توجهی را به پای صندوق های رای بیاورند واحزاب هم که درخدمت مردم و نظام هستندکه این سه "نهاد دولتی"، "نهاد نظارتی"، و "نهادهای مدنی" می‌توانند اتفاق بزرگ و مبارکی را در ۱۱ اسفندماه رقم بزنند و چشمان جهانیان را که به ایران دوخته شده است خیره کنند که امیدوارم چنین پدیده ای را شاهد باشیم.

چرا احزاب در این سالها نتوانستند نقش واقعی خود را در ایام انتخابات ایفا کنند؟

به هرحال احزاب سیاسی با هر رویکردی اعم از  اصلاح طلب، اصولگرا و مستقلین باید برای صیانت از اصل نظام همه تلاش خود را بکار ببندند تا راهبرد مشارکت هرچه بیشتر صاحبان و دارندگان حق رای اتفاق بیفتد که دغدغه رهبر فرزانه انقلاب و دوستداران واقعی نظام است.

 احزاب اعم از اصولگرا، اصلاح طلب و مستقلین نقش پراهمیتی رابرعهده دارندکه باید برای پیشگیری از یک مجلس ضعیف که محصول مشارکت ضعیف است به میدان بیایند و با ایجاد عوامل انگیزشی در مردم و بیان خطرات و پیامد های سوء ناشی از شکل ‌گیری یک مجلس ناکارآمد آگاهی بخشی کنند تا با ترغیب مردم به مشارکت که اولویت اول است و ارائه شاخص ‌ها و معرفی افراد مورد حمایت یا لیست مورد نظر خود به دور از هرگونه حرکتی که شائبه تحمیل فردیالیست را به مردم داشته باشد از آنان بخواهند درباره همه نامزدهایی که در معرض رای قرار گرفته اند مطالعه و تحقیقات لازم را به عمل آورند و شایسته‌ترین‌ها را انتخاب کنند.

تاحدودی به سئوال دوم‌ هم پاسخ دادم ولی باطرح این سئوال میخوام ازفرصت پیش آمده این استفاده راببرم که۳ عامل در پیدایش وضعیت نه چندان رضایت بخش احزاب در ایران دخیل است. یکی برمی گردد به خود احزاب متاسفانه هدف برخی از تاسیس حزب، گرفتن مجوز است که در همین مرحله کار متوقف می شود. امروز ما در کشور۱۲۰ حزب ثبت شده داریم که ۸۷ تا ملی و۳۳ تا حزب استانی است شما الآن اگر از گوگل بپرسید از این ۱۲۰حزب چندتا در انتخابات که بهار کار احزاب است روآنتن هستند و برای انتخابات برنامه دارند و دفاتر و شعبشان در سراسر کشور فعال و با رسانه ها سروکار دارند و خلاصه گرما بخش بازار انتخابات هستند به جرات می گویم به عدد انگشتان دو دست هم نخواهید  رسید. بیش از ۹۰در صدشان کار موسمی می کنند. با رسیدن انتخابات می آیند و در حدی که نامشان در فهرست ائتلاف ها وجبهه ها بیاید به همین مقدار رضایت می دهند و باتمام شدنش میروند تا انتخابات بعدی خب از این هاچه انتظاری می توان داشت؟ می ماند آن ده درصد که علاوه بر داشتن انگیزه کار حزبی یا خودشان دارای تمکن مالی هستند و خرج می کنند یا به قیمت مخدوش شدن استقلال حزبشان می روند زیربار اسپانسر یا با اندک حق عضویت و کمکی که اعضاء می‌کنند و یارانه بسیار ناچیزی که از محل ردیف بودجه سالانه به حسابشان می آید گذران امور می کنند و  یا برخی دولت فرموده هستند و زاییده قدرت که وضعشان توپ است که این ها هم فعال هستند.

خلاصه این احزاب باوضعیتی که توضیح دادم و قبلا هم اشاره کردم که عددشان به ۶۰حزب هم نمی رسد خصوصاً ده درصدی ها هستند که تاحدی تنور انتخابات را گرم‌ می کنند و اگر همین احزابی که بقول شما قدرتمند هم نیستند عقب بکشند مطمئن باشید و مسئولان هم بدانند اگراینها پای کار نباشند خودروی انتخابات ازحرکت می ایستد همانگونه که اگرچرخ دنده یک خودرو از کار بیفتد دیگرقدرت از پیش رانه ماشین که همان  موتورخودرو است به چهار چرخ منتقل نمی شود و خودرو بحرکت درنمی آید. لذا بعنوان یک فعال سیاسی که ۳۵ سال است کارحزبی می کنم به مسئولان اعم از دولت و مجلس و سایرین که غالبا از سکوی احزاب به جایگاه رفیع مسئولیت رسیده و برکرسی قدرت تکیه زده اند توصیه می کنم از اهمیت نقش احزاب و اثربخشی آنان در شکل گیری قدرت غافل نشوند و قدر آنان را بدانند و بدانند که کشور قدرتمند از معبر احزاب قدرتمند می گذرد. بنابراین نتیجه اراده حاکمیت برتقویت احزاب تقویت سیستم حکمرانی است که درحال حاضر غالبا بدلیل نداشتن درک درست از نقش احزاب و اهمیت آنها در تحکیم و تقویت مبانی و زیرساخت‌ های حکومتی از کمک به نهادینه شدن تحزب در کشور دریغ کرده و بعضا با اظهاراتی از قبیل اینکه من‌ عضو هیچ حزب و گروهی نیستم یا احزاب اسارتگاه و باج بگیرهستند و یا با بسنده کردن به شعار توسعه سیاسی به لحاظ کمی احزاب را توسعه داده و از کیفیت بخشی به کار حزبی خبری نیست وهر یک به طریقی در مواجهه با احزاب در مجموع باعث تضعیف و در مواردی اسباب تخریب احزاب در کشور شده اند. علت سوم‌ برمی‌گردد به مردم که آن نیز متاثر از نوع نگاه مسئولان به احزاب است که همان نگاه ابزاری و سلیقه ای است که الناس علی دین ملوکهم.

در حال حاضر برای جلب مشارکت مردم چه اقدامی باید انجام داد؟

مشارکت ملزوماتی دارد  و ملزومات تابع زمان است. دولت از همان ابتدای مسئولیتش می‌توانست باحسن تدبیر و مدیریت صحیح و با بکارگیری مدیران کارامد و متخصص و با به خدمت گرفتن تجارب موفق مدیریتی و نیازسنجی برای آینده مردم و کشور، به کاهش مشکلات متعدد  مردم بویژه مشکلات ‌معیشتی اقدام‌ کند که متاسفانه این چنین‌ نشد بلکه با دادن مسئولیت های سنگین به افرادی که از بلوغ اجرایی و اخلاق حرفه ای لازم برخوردار نبودند آنهم در وزارتخانه های کلیدی مثل اقتصاد، آموزش و پرورش، کار، رفاه، وتعاون، وزارت صمت، بهداشت ودرمان و... تحول مورد انتظار که در تبلیغات انتخاباتی وعده داده شده بود حاصل نشد که اگرچنین وضعیتی پدید می آمد قطعا مشارکت حداکثری مورد انتظار بود لذا الان که کمتر از یک ماه به انتخابات مانده از دولت کاری برای جلب مشارکت ساخته نیست.

به نمایندگان مجلس فعلی هم که به لحاظ عملکرد غیرقابل قبولشان در این چهارسال امیدی نیست چون نتوانستند رضایت عموم مردم را بدست بیاورند و مسائل حاشیه ای که برای رئیس و برخی از نمایندگان پیش آمد از جمله آن ها اظهارات اخیر سعید محمد و رائفی پور و نادران و میرسلیم و توکلی و برخی دیگر و شعارها و وعده هایی که۴ سال پیش همچون بازاریابان سیاسی و فروشندگان کالاهای مرغوب در بسته بندی های شیک و جذاب به مشتریان خود عرضه کردند و باعث جلب اعتماد مردم و دریافت رای آنان به نفع خود شدند و بعد ازورود به مجلس هم در این 4 سال به تناسب قولی که داده بودند  نتوانستند عمل کنند. به نظرمن‌ نمایندگان فعلی در مواجهه با مطالبه گری مردم باید جوابگو باشند که چرا نرخ تورم افزایش یافته چرا نتوانستند با دولت و قوه قضائیه همسو از افزایش بی حساب مشکلات و افزایش افسارگسیخته و نجومی قیمت ها بویژه ارزاق عمومی جلوگیری کنند و چرادر حوزه نظارت بر عملکرد دولت ها رویکرد دوگانه داشتند و در رای به برخی وزرای پیشنهادی بدون توجه به شایستگی ها و احراز شرایط به آنان رای اعتماد دادند ِلذا از این مجلس هم کاری برنمی آید. مردم می مانند احزاب و شورای نگهبان و صداوسیما که در این خصوص مفصل در پاسخ سئوال یک صحبت کردم.